Forum

T.C.

DANIŞTAY

Dördüncü Daire

Esas No : 2000/70

Karar No: 2000/4715

Tarih : 13.11.2000

İLGİLİ MADDE: 3, 134

Özü: Alış faturalarının gerçeğe uygun olmadığının belirtilmesi halinde kaydi envanter yapılması ve sektördeki karlılık oranları gözönüne alınarak matrahın belirlenmesi yoluna gidilmesi
gerekir.

İstemin özeti: İnşaat malzemeleri ticaretiyle uğraşan davacı kurumun 1996 yılında gider olarak kaydettiği dört adet faturanın gerçeği yansıtmadığı iddiasıyla matraha ilavesi suretiyle bulunan matrah farkı üzerinden re’sen kurumlar vergisi salınıp, fon payı hesaplanmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. Vergi Mahkemesi kararıyla;davacı şirketin ilgili yılda gider kaydettiği dört adet faturayı düzenleyen Limited Şirketlerinin kurucusu A’nın mali poliste verdiği ifadede bu şirketleri önce kurup, sonra devrettiğini, ancak faturalarını vermediğini, bilahare komisyon karşılığı fatura düzenlemeye başladığını belirttiği, davacı kurumun basiretli bir tüccar olarak bu firmaların devredildiğini bilmesi gerektiği, alınan mallara ilişkin sevk irsaliyelerinin bulunmasının da bu durumu değiştirmeyeceği, bu nedenle salınan vergi ve kesilen cezanın yerinde olduğu, ancak resen tarhiyatlarda fon payı hesaplanamayacağı gerekçesiyle vergi ve cezaya yönelik davanın reddine, cezalı fon payının kaldırılmasına karar vermiştir. Davacı kurum, mal alışlarının gerçek olduğu, Vergi Dairesi Başkanlığı, cezalı fon payının kanuna uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.

Karar: Uyuşmazlık, davacı kurumun 1996 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu ilgili yılda gider olarak kaydettiği dört adet faturanın gerçeği yansıtmadığı iddiasıyla bu faturaların giderlerden tenzili ile yapılan tarhiyata ilişkindir Vergi Usul Kanununun 134. maddesinde “Vergi incelemesinden maksat, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştımak, tespit etmek ve sağlamaktır” denilmektedir. Aynı Kanunun 3/B maddesinde de vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu belirtilmiştir.

Dosyada mevcut vergi inceleme raporunun incelenmesinden, davacı kurumun emtia aldığı iki ayrı firmanın kurucu ortağının mali poliste bu faturaların gerçeği yansıtmadığı yolunda vergisi ifade esas alınarak bu fatura bedelleri gider kabul edilmemek suretiyle tarhiyat yapılmıştır, inceleme elemanınca söz konusu emtia, satışa konu mallardan olduğu halde, kaydi envanter yapılmak suretiyle emtia dengesinin kurulup kurulmadığı tespit edilmemiştir. Söz konusu faturaların gerçeği yansıtmadığı kabul edilse dahi, satılmış olan emtianın alındığının da kabulü gerekmektedir. Bu faturalar maliyeti artırmak amacıyla da kullanılabilmektedir. İnceleme elemanınca yine davacı kurumun gelir tablosu irdelenerek bildirilen karlılık oranı konusunda bir eleştiri yapılmamıştır. Zira, söz konusu faturaların kabul edilmemesi halinde %65 gibi yüksek bir gayrisafi karlılık oranına ulaşılmaktadır. Sektördeki karlılık oranı da dikkate alınarak bu husus araştırılmamıştır.

Bu durumda, mahkemece davacı kurumun kayıtları üzerinde kaydi envanter yapılarak emtia dengesinin kurulup kurulmadığı ve sektördeki karlılık oranı da dikkate alınarak bir karar verilmesi gerekirken, sadece fatura düzenleyen şahsın mali polisteki ifadesine dayanılarak davanın kısmen reddine yönelik mahkeme kararında isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle, Vergi Mahkemesinin kararının, belirtilen hususlar araştırılarak yeniden bir karar verilmek üzere bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.